کاوش موضوع درد مزمن

درد مزمن یا سندرم درد مزمن (به انگلیسی: Chronic pain) نوعی از انواع درد است که با عناوین دیگری از قبیل درد سوزشی تدریجی، درد مبهم، درد ضربان دار و درد تهوع‌آور نیز شناخته می‌شود. این نوع درد، گاهی با درد حاد اشتباه گرفته می‌شود و می‌تواند از سه ماه تا چندین سال ادامه داشته باشد؛ راهنماهای مختلف تشخیص بیماری‌ها مانند DSM-5 و ICD-11 تعریف‌های متعددی از درد مزمن پیشنهاد کرده‌اند، اما تعریف پذیرفته شده که بدون برههٔ زمانی مطرح می‌شود: «دردی است که بیش از دورهٔ موردِ انتظارِ بهبودش طول بکشد.» ایجاد سازوکار درد، از آسیب‌های احتمالی به بدن جلوگیری می‌کند اما درد مزمن، دردی بدون ارزش بیولوژیکی است (تأثیر مثبتی به همراه ندارد). این درد تقسیم‌بندی‌های مختلفی دارد؛ سرطانی، پس از سانحه یا عمل، اسکلتی-عضلانی و احشایی مهم‌ترین این تقسیم‌بندی‌ها هستند. عوامل مختلفی باعث شکل‌گیری درد مزمن می‌شود که می‌تواند نوروژنیک (وابسته به ژن)، نوسیسپتیو، نوروپاتیک، روانی یا ناشناخته باشند. برخی از بیماری‌ها مانند دیابت (قند خون بالا)، شینگل (برخی از بیماری‌های ویروسی)، درد اندام خیالی، هایپرتونی و سکته مغزی نیز در شکل‌گیری درد مزمن نقش دارند. شایع‌ترین انواع درد مزمن، درد پشت، سردرد شدید، درد میگرنی و درد صورت هستند. درد مزمن می‌تواند اثرات بسیار شدید روانی و جسمانی ایجاد کند که گاهی تا پایان عمر نیز ادامه می‌یابد. تحلیل قشر خاکستری مغز (آسیب به نورون‌های مغزی)، بی خوابی و کم خوابی، مشکلات متابولیکی، استرس مزمن، چاقی و سکته قلبی نمونه‌هایی از آثار جسمانی و افسردگی، اختلالات شناختی، ادراک بی‌عدالتی، درد فاجعه بار و روان رنجوری نمونه‌هایی از آثار روانی (سایکولوژیک) آن هستند. طیف گسترده از انواع درمان‌ها برای این بیماری انجام می‌گیرد؛ دارو درمانی (انواع داروهای اِپیوئیدی و غیر اپیوئیدی)، رفتار درمانی و فیزیوتراپی شاخص‌ترین آن‌ها هستند. داروها معمولاً با عوارض جانبی همراه بوده و هنگام تشدید اثرات درد، تجویز می‌شوند. مواردی مانند آسپرین و ایبوپروفن برای دردهای خفیف تر و مورفین و کدئین برای دردهای شدید مورد استفاده قرار می‌گیرند. روش‌های درمانی دیگر مانند درمان رفتاری-شناختی و فیزیوتراپی به دلیل پایین بودن میزان اثر بخشی، اغلب به صورت مکمل، همراه با داروها استفاده می‌شوند. در حال حاضر برای هیچ‌کدام از این روش‌ها، بهبودی قطعی وجود ندارد و تحقیقات بر روی طیف گسترده‌ای از انواع فعالیت‌های مدیریتی و درمانی جدید، مانند بلاک‌های نورولپتیک و پرتودرمانی ادامه دارد. درد مزمن نوعی بیماری تلقی می‌شود، این نوع درد بیشتر از دیابت، سرطان و بیماری‌های قلبی مردم جهان را تحت تأثیر قرار داده‌است. طی مطالعات همه گیر و متعددی که در کشورهای مختلف صورت گرفته‌است، تفاوت‌های گسترده در نرخ شیوع دردهای مزمن از ۸٪ تا ۵۵٫۲٪ در کشورها گزارش داده شده‌است؛ برای مثال، بررسی‌ها رخ ابتلا در ایران و کانادا را بین ۱۰٪ تا ۲۰٪ و در ایالات متحده ۳۰٪ تا ۴۰٪ ارزیابی می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد به‌طور متوسط ۸٪ تا ۱۱٫۲٪ از افراد در کشورهای مختلف دارای درد مزمن شدید هستند و همه‌گیری آن در کشورهای صنعتی بالاتر از دیگر کشورها است. طی برآوردهای سازمان پزشکی آمریکا هزینه‌های مرتبط با این بیماری در این کشور حدود ۵۶۰ تا ۶۳۵ میلیارد دلار است.... بیشتر در ویکی پدیا